వ్యవసాయం జూదమైపోయింది
ఓ వ్యసనమైపోయింది
భూమిని నమ్మిమోసపోయి
చివరికి భూమి తెగనమ్మిన కథలెన్నో
ఆశ చావక పుస్తెలమ్మిన వ్యధలెన్నో
ఒడలిపోయిన ఒళ్ళు
వానకై ఎదురుచూసే కళ్ళు
బక్కబారిన ఎడ్లు
బతుకున కానరాని వెలుగులు
ఎండిపోయిన చేలు
ఎడారి మాదిరి చెరువులు
కొనబోదామంటె
నికిలీ విత్తులు
నాణ్యత లేని ఎరువులు
నారు పోసి నీరు పెడదామంటే
గొంతెండిన గొట్టపు బావులు
మొదలుకాని ఎత్తిపోతలు
వడగాడ్పుల నీలి నీడలు
మబ్బు జాడే కానరాని ఆకాశం
పంటను దోచే దళారులు
ఇంతమంది శత్రువుల మధ్య
నీవేం పండిస్తావు రైతన్నా
మాకెలా దిక్కైతావు పెద్దన్నా
రైతే రాజంటూ పలికిన రోజులు
గడచి పొయాయి
కాలంలో కలసిపోయాయి
అర ఎకరం పండించలేక
పొట్ట చేతబట్టి
పొలాలన్ని అమ్మివేసి
కూలీగ మారావు రైతన్నా
కర్కశమైన కాలపు తీర్పిది రైతన్నా
అన్నపూర్ణ ఆంధ్రన్న నానుడి
ఇప్పుడు నీకై కాపుకాసే ఎండమావి
తాలు గింజలు పండించి
తడిసిన ధాన్యం తొలంగించి
చేతికందని కష్టపు చెమట చుక్కలు
ఆవిరైపాయ రైతన్నా
ఎర్రబారిన మోము
ఎదిగిన అప్పు
ఎదురు నిలుచున్న భూసామి ఒకవైపు
కాళ్ళు చుట్టుకున్న కంటి పాపలు
ఇంటి ముద్దుబిడ్డలు మరోవైపు
గుండె పగిలి ఏడ్చేవు
బాడుగ చెల్లించలేక
కౌలు కట్టలేక
కలుపు తీయలేక
కాలాన్నెదిరించలేక
కన్ను మూతపడక
కను మూయాలని
తలంచితివే రైతన్నా
నీవెదగని సమాజం ముందుకు సాగదన్నా
ఇది మాకు ప్రకృతి శాపమన్నా
కలనైనా మమ్ము వదిలిపోబోకు
కడదాక ధైర్యం వీడబోకు
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
Add your comment here