నేల రాలేముందు అమ్మ చేతి స్పర్శ గురుతు చేసింది

చెరిగిపోని అశృవులు దారినిండాపోసి
ముత్యాల కూర్పులని మభ్యపెడుతూ
విరిసిన పూవుల మెరిసిన భావాల కుత్తుకలు కత్తిరించి
రెప్పల చప్పుళ్ళను ఉద్విగ్న క్షణాలుగా ప్రయోగించి
వెదికే చూపుల వెలుగుకందకుండా
ఆశల నావలు ఒడ్డుకు చేరకుండానే
ప్రణయ సంధ్యలు ప్రళయ రాత్రులుగా మలచి
స్వప్నాల నిండా ఎడారుల ప్రయాణాలు 
స్వగతంలో నిర్వేదపు నిర్యాణాలు నింపి
భ్రమలు వీడిన లోకపు అక్షర సత్యాలు
దారం తెగిన పూదండకు మిగలని పుష్పాలై 
ద్వారాలను మూసుకున్న రక్త సంబంధాలు 
హృదయపు రాతిని కోస్తుంటే 
లతలు విడివడి కలతలతో కథ ముడిపడి
ఈదురుగాలికి కొమ్మలు రెమ్మలు తగులుకుంటూ 
తూలిపోతున్న తాను ముక్కై
నేల రాలేముందు అమ్మ చేతి స్పర్శ గురుతు చేసింది
నేనంటూ నాకంటూ ఒక ఆశ, శ్వాస నా చుట్టూ పరిభ్రమిస్తూనే వుందని.