ప్రియురాలికి వీడుకోలు చెప్పినట్టు
చట్ట సభకు చేతులూపుతూ వెళ్ళిపోతావు
నీ సభ్యుల గొంతు నొక్కేసి
ఒక్కడివే ఎంచక్కా పుటలు పుటలు చదివేస్తావు
దుడ్డు కర్ర పెట్టి చిన్నపుడు పధ్ధతులే నేర్పింటే ఇప్పుడిలాగుండెదా?
నీ మాటే సాగాలంటూ పట్టుబట్టేసి బల్లలు విరిచేసి
గజేంద్రమోక్షపు విష్ణువు పరుగులెట్టినట్లు
ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతావు
మీ సభ్యులంతా అవాక్కై చూస్తుంటే ఎదో విజయం ఒంటిచేత్తో సాధించినట్లు
మొహమాటంగా నవ్వుకుంటూ మాయమౌతావు
దుడ్డు కర్ర పెట్టి చిన్నపుడు పధ్ధతులే నేర్పింటే ఇప్పుడిలాగుండెదా?
క్రొత్త సభ్యులకు పాఠాలే నేర్పుతుంటే రాను పొమ్మంటివి
అనుభజ్ఞుల మాటా పెడచెవిన పెట్టేస్తివి
చెప్పిందే వేదమంటూ చెవిపెట్టి ఆలకించవు
పెద్ద లేదు చిన్నలేదు, అందరినీ తోలుబొమ్మలాటాడిస్తావు
దుడ్డు కర్ర పెట్టి చిన్నపుడు పధ్ధతులే నేర్పింటే ఇప్పుడిలాగుండెదా?
గొడవ చేసి గోలచేసి చర్చ మాదే కావాలంటావు
చర్చ మొదలవ్వగానే నిష్క్రమిస్తున్నామంటావు
గందరగోళంలో మీ సభ్యులు తలలు పట్టుకుంటుంటే
వెంట రాలేదని తలమీద మొట్టికాయలేస్తావు
దుడ్డు కర్ర పెట్టి చిన్నపుడు పధ్ధతులే నేర్పింటే ఇప్పుడిలాగుండెదా?
మొక్క నాడే వంగనిది , మానైనాక వంగునా అన్నది ఙ్నప్తికి తెస్తున్నది ఈ కవిత .
రిప్లయితొలగించండిఏ విషయానికైనా యిది వర్తిస్తుంది .