పోలవరం కథ, స్థానికత కాదేదీ వివాదానికనర్హమంటూ

భావి పౌరుల భవితతోనా  ఆటలాడుతున్నావు?
తెలుగు బిడ్డల వెలుగుపైనా అడ్డం పడుతున్నావు?
ప్రవేశ సమయం మించి పోతున్నా మిన్నకున్నావు
నీ దారి నీదే నంటూ మొండికేసుకున్నావు
ఒక్కసారి అందలమెక్కా ఇంత విఱ్ఱవీగుతున్నావు?
వాహన పన్నంటూ చట్టం తీసుకోస్తే
న్యాయస్థానం మొట్టికాయలేసింది
ఉద్యమాల పేరు చెప్పి ఎన్నాళ్ళు తలలూపమంటావు
తగవుపెట్టి తెగదెంపులుచేసి తలుగందుకున్నావు
సొంత రాష్ట్రం సంతలాగ తయారౌతుంటే
ఎవరిపై ఉద్యమాలు చేయాలో తెలియక అనుచరులు వెర్రిమొహాలేస్తున్నారు
ప్రతి విషయం రాద్ధాంతం చేసి, శత్రుత్వం రగిలించి
పోలవరం కథ, స్థానికత కాదేదీ వివాదానికనర్హమంటూ
లక్ష మార్గాల్లో ప్రజలను తప్పు దోవ పట్టిస్తున్నావు
పాలనంటే ప్రజలను రెచ్చగొట్టడం కాదు
పాలనంటే ప్రక్క రాష్ట్రం మీద పడి ఏడవడం కాదు
పాలనంటే ప్రజలపైన దండెత్తడం కాదు
పాలనంటే నియంతృత్వ నిరంకుశ ధోరణి కాదు

పొరుగువారి పొరపొచ్చాలు

కుతూహలమ్ము గుండెలలోన పొంగుతుండవచ్చు
పొరుగువారి పొరపొచ్చాలు గుమిగూడి వినివచ్చి
పదుగురితో పంచుకొనబోవ ఒక్కసారి స్వానుభవ రీతి
యోచింప పలుకుంబట్టు త్రప్పక విరియు నీ నీతి

ఒక పలుకరింపుకై ఎదురుచూసే నేను ఒంటరిని

ఉదయం సాయంత్రంగా పరివర్తన చెందే వరకూ 
జరిగే జీవన పోరాటంలో నేను ఒంటరిని

రాత్రి, ఉదయమయ్యేవరకూ 
జరిగే మానసిక సంఘర్షణలో నేను ఒంటరిని

శీతల ఉదయాల పొగ మంచు తగిలేవేళ 
భావాలు పంచుకొనలేని నేను ఒంటరిని

యెదలోన బాదలముల్లు గ్రుచ్చుకునే వేళా 
పంచుకునే హితులు లేని నేను ఒంటరిని

పుష్పవనాల మధ్య విహరిస్తూ 
అనుభూతి పంచుకొనలేని నేను ఒంటరిని

కష్టాల కౌగిళ్ళలో ఊపిరాడక ఆర్తనాదాలు 
చేయ పేరు పెగలని నేను ఒంటరిని

ప్రతిరోజూ ఎవరూ వ్రాయని ఉత్తరానికై 
ఎదురుచూసే నేను ఒంటరిని

సాగిపోయే దారి వెంబడి ఒక పలుకరింపుకై 
ఎదురుచూసే నేను ఒంటరిని

కథలు చదువుతూ నా కలలు 
నిజమైతాయనుకునే నేను ఒంటరిని

రోజొక క్రొత్త ముసుగుతో 
పరిచయాలకై కాపు కాసే నేను ఒంటరిని

వేలం పాటలో ఒంటరితనాన్ని
వెలకట్టకుండానే దక్కించుకున్న నేను, ఒంటరిని

ఒంటరితనానికే విసుగు పుట్టించ సత్తాగల 
ఏకైక ఒంటరిని

అపుడే మొదలైన ప్రయాణంలో ఒంటరిలా, 
ఎపుడూ అదే అనుభవం విధిర్లిఖితంలా అనుభవిస్తూన్న 
నేను ఒంటరిని

పరిచయం పాదుకోకనే, 
స్నేహం చివురులు తొడగకనే
ఒంటరితనపు విజయబావుట ఎగురవేసే 
నే ఒంటరిని

ఒక క్రొత్త తోడు దొరుకుతుందనే ఆశలో 
మిగిలే నే ఒంటరిని 

బూజు భావాల గాజు కన్నుల పాషాణ హృదయాల 
పసిడి మనుషుల మధ్య
నేను ఒంటరిని

చేతులు మాత్రమే కలిసి 
చేతలు కలవని జన జీవనంలో నేనొంటరిని

మానవ సంబంధాల మధ్య 
నిలువెత్తు గోడలు నిర్మించుకుని ఒంటరితనాన్ని 
రాశులలో కొనుగోలుచేస్తున్న వారిని చూస్తే
నేను నిజంగా ఒంటరిని!!

జాతీయ క్రీడలు నిర్వహిస్తానంటావేం బాబూ?!

రుణభారం
తలసరి భారం
దాయాది వైరం 
తడిసి మోపెడౌతుంటే

రాజధాని లేని రాజ్యం
చట్ట సభలు లేని రాష్ట్రం
మన చేతుల్లో పెడుతుంటే
మనకు నీడలేక ఛస్తుంటే

నీటి కరువు
విద్యుత్తు బరువు
మనమీదపడి దరువేస్తుంటే

మొలకు కట్ట బట్ట లేదు
తలకు చుట్ట తుండుగుడ్డా లేదు
పలకబట్ట శక్తి లేదు
మమ్ము ఆటాడేస్తావా ఓ బాబూ!
జాతీయ క్రీడలు నిర్వహిస్తానంటావేం ఓ బాబూ?!

అది చేస్తావిదిచేస్తావని
పదేండ్ల తరువాత
పిలిచిమరీ పదవిస్తే
గొంతులో నీరు పోయక
పంతులోరికి దారి చూపక

ఆటలంటూ పాటలంటూ గంతులేద్దామంటవేం బాబూ!

జాతీయ క్రీడలు నిర్వహిస్తానంటావేం బాబూ?!

ఆసుపత్రి కట్టు
పేదలకిండ్లు కట్టు
కోట్లుపెట్టి మా నోరుగొట్టి ఏ ఆటాలాడబోకు
తెగువచూపు తెలుగోడివన్న పేరు చెడగొట్టుకోకు
పీడలన్ని ఒదిలాక క్రీడలెన్నొ ఆడొచ్చు
క్రినీడలను తొలగించి అంధ్రాను వెలిగించు
నవ్యాంధ్ర నిర్మాణం ఘనంగా నిర్వహించు ఓ బాబూ?!

వానల్లు కురవాలి!! కరువు తీరేలా, కలలు పండేలా

తేలిపోయే మబ్బులు
తరిగిపోయిన వనాలు
ఎండుతున్న బావులు
నిప్పులు కక్కే గాలి
పురి విప్పని నెమలి
పెదవిప్పని కోకిల
పండకుండానే ఎండిన ఆకులు
ఎదగకుండానే ఆరిన మొలకలు
వాడిపోయిన ములగ చెట్టు
తడారిన పొలం గట్టు
బీటలు వారిన పంట భూమి
గుంటలు తేలిన ఆసామి
తెల్లబడిన కొండ వాలు
నెరెలీనిన చెరువు నేల
వన వేదన
మానవ రోదన
ఈ వ్యధలన్ని వెతలన్నీ
మట్టు వరకూ కొట్టుకు పోవాలంటే 
వానుల్లు కురవాలి!!
వరిచేలు పండాలి
నాగలి భుజానికెత్తి
నవ్వుకుంటూ రైతన్న
పొలం బాట పట్టాలి
పెదవి దాటిన
కూని రాగం ఉత్సాహం
నింపుతుంటే
పంట కాలువలలో
నీరు పారుతూ కమ్మని
శబ్దం చేస్తుంటే
పచ్చని పైరు చూసి
ఇంటిలక్ష్మి పదాలే అల్లుతూ
జానపదాలే పాడుతుంటే
చేతికొచ్చిన పంట
చూసి రైతు మురిసిపోతుంటే
వాన నీటిలో పిల్ల భడవలు
పడవలు వదులుతుంటే
వేకువెక్కని మబ్బులమాటున
వేడికక్కని సూరీడు
దోబూచులాడుతుంటే
ఉరకలేని మేకపిల్ల
పడిలేచి పరుగులెడుతుంటే
బడులవైపు చిన్నారులు
బారులు తీరిన కొంగలల్లే
గుంపులుగా కదులుతుంటే
పచ్చి గడ్డి పరమాన్నం
తిన్న ఆవు, దూడ పిల్లని
వొళ్ళంతా తడిపేస్తూ ముద్దాడుతుంటే
ఆ వేడుక  చూడాలి
వానల్లు కురవాలి!!
అందరి కలలూ పండాలి

ఊపిరి సలపని కోపమై మిగులుతుంది అపార్థం

మాటలోని అర్థమేదో తెలియకుండా
మర్మముందని మధించి
పదే పదే తలచి
పలుగు పెట్టి త్రవ్వి త్రవ్వి
పుట్టలోని పాములల్లె గుంపులుగా
విషపు అలోచనలు ఒలికి ఒలికి వెలికివచ్చి
నిదురింప మనసురాక
ప్రశాంతత తిరిగిరాక
గుండె వేగం పెరిగి
రక్తమంతా మరిగి
విసుగు విసనకఱ్ఱై విసురుతుంటే
ఊపిరి సలపని కోపమై మిగులుతుంది అపార్థం!!
నేరుగా ప్రశ్నించి అర్థమడిగితే
సూటిగా మసలుకుంటే
సమయం వ్యర్థం కానివ్వక
బంధం బరువవ్వక
అరోగ్యం సౌభాగ్యమై
మాయమౌతుంది అపార్థం!!

స్వార్థ ప్రాంతీయవాద కరాళ నృత్యం ఇక కొనసాగుతూనే వుంటుంది

విద్యుత్ వాటా వివాదాలు వైరుద్ధ్యం సృష్టిస్తుంటే
జల జగడాలు జనాల సిగపట్లకు దారి తీస్తుంటే
విద్యార్థుల భవితకి స్థానికత క్రొత్త శత్రువై భయపెడుతుంటే
ప్రభుత్వమొసగిన భూములన్నీ మీవి కావు పొమ్మంటూ
కార్యాలయాలమధ్య కంచెలు బిగించారు
చీకటి క్రమ్ముకొన్న బంధాలు
తూటాలు ప్రేల్చుకుంటున్న ప్రభుతలు
భూమి తడిబారని, గొంతు తడియారిన వైపరీత్యాలు
తేది దాటి పుడితే  నీది ఈ రాష్ట్రం కాదు 
ఇప్పటిదాకా అటువైపున్న వాడు, అరవై అనగానే ఇటువైపంటున్నాడు
ఎవరీ అద్భుత కళాకారులు
ఎక్కడి జగన్నాటకమిది  
ఎవరి వ్యూహమై నడచిన కుఠిల సంగ్రామమిది
ఎవరు కోరిన అధికారకాంక్షా విజయమిది
బలమైన రాజ్యపు పునాదుల్ని పెకలించగలిగిన
స్వార్థ ప్రాంతీయవాద కరాళ నృత్యం ఇక కొనసాగుతూనే వుంటుంది
ఆరని చిచ్చులు ఉచ్చులై స్నేహం ప్రేమలను ఉరివేస్తూ
శాశ్వత శత్రుత్వం దుర్భేధ్యమైన కుఢ్యమై విడదీస్తూ
విడిపోతే సర్దుకుంటుందనుకున్న అపార్థం 
ఇపుడర్థమేలేక అనర్థమై వ్యాపిస్తోంది
దాయాదుల తీరు - కత్తులు నూరుతున్న ఇరువైపుల జోరు
కనులు తెరిచేలోపలే ఈ దావానలం ఎన్ని అరాచకాలు సృష్టిస్తుందో
ఇది చలనంలేని మనం కాంచబోయే ఓ చలన చిత్రం 
చిత్రమేంటంటే ఈ చలన చిత్రంలో మనం పాత్రధారులం
నిస్తేజపు జీవచ్ఛవ శిధిల సాక్ష్యాలం